woensdag 27 februari 2013

~ Ik wil gewoon mijn kind naar school brengen~

Op de fiets,
zoontjelief achterop.
Onderweg naar zijn school,
maar ook de school waar ♥Patricia op zat.
Op de fiets,
zoontjelief achterop.
Met verschillende gedachten fiets ik dezelfde weg,
met gelukkige gevoelens,
omdat zoontjelief achterop zit,
maar ook dat ene stukje gemis,
wat er altijd is.
En opeens zie ik 'm,
die grote gele auto of is het meer een soort busje?
Op de hoek van het fietspad
waar jaren geleden iets verderop ook zo'n grote gele auto (of soort busje)
stond.
De ambulance.....
en op de grond ligt een persoon,
de ambulancebroeders hebben net de brancard klaargezet....
Ik fiets door,
met nu nog meer verschillende gedachten
en nog meer verwarrende gevoelens erbij.
Zoontjelief moet naar school,
terwijl ik het liefst naar huis ga.....
en een potje wil gaan huilen.........
 
 


donderdag 21 februari 2013

~Vuilnisbak-ras-koekjes~

De hele week had hij, Mike in dit geval,  mij er al om gevraagd,
maar ja, een mama die ziek is heeft geen zin in koekjes bakken.
 
 
"Gaan wij dan vandaag wel koekjes bakken mama, daar heb ik zoooo'n zin in " zegt hij weer met zijn allerliefste lach.
En ookal voel ik mij vandaag nog bijna slechter dan gisteren,
ik besluit wel koekjes te gaan bakken,
Mike heeft tenslotte ook voorjaarsvakantie.
En in zijn vakantie heeft ie tot nu toe alleen nog maar een zieke mama gezien die nergens puf voor heeft.
Ik duw een paar aspirines naar binnen, een strepsel erachteraan en gaan met die banaan(klinkt fantatieker dan ik ben....) .
Mike zijn koksetje aan,
en dan zijn wij er klaar voor
 
 
(al heb ik heeeeeeeeeeeeeeeeelemaal geen puf voor dit)
 
En tja, eigenlijk weet je het dan al wel he?
Als je al zo begint met koekjes bakken,
dan weet je diep in je hart al dat het niks gaat worden.
Het beslag voor de koekjes wordt wel mooi glad,
maar voelt wat kleverig aan (en dan druk ik mij nog zachtjes uit) ,
ik krijg het nauwelijks goed op de bakplaat
(maar met veel gemopper lukt het...) .
En als dan de bakplaat even in de oven staat,
en ik ga even kijken,
dan weet ik het zeker....
dit gaan nu officieel 'vuilnis-bak-ras-koekjes'worden.
 
 
Mike is erg teleurgesteld dat de koekjes niet eetbaar zijn,
want : "Mamaaaaa, ik had zoooooo'n zin in zo'n lekker koekje'
En daar achteraan:  " En mammmmm, het is jouw schuld he dat ze niet zijn gelukt, jij hebt ze te groot gemaakt he? "
(lekker ding)
 
Dus wat heb ik vandaag geleerd?
Bak nooit koekjes met je kind als je jezelf nog ziekjes voelt,
speel dan liever met de duplo samen met je kind ........
 





 


dinsdag 5 februari 2013

~ Met mijn eigen gedachten ~

Staand bij t hek van het schoolplein
wachtend op zoontjelief
Moedertjes die hele gesprekken voeren
zoals vandaag
Een gesprek die ontstaat omdat er een ambulance uitrukt
met de loeiende sirene
Ook ik hoor het
mijn hart slaat alweer over
Moedertjes beginnen een gesprek
over het rijgedrag van een ambulance
Een moedertje zegt
dat zij liever naast de bestuurder zou zitten
dan zelf te rijden
Een ander moedertje zegt
hoe zo'n raar gevoel zij krijgt bij het uitrukken van een ambulance
Waarop een ander moedertje
begint over het gevoel bij het zien van een lijk-auto
En ik hoor het
zeg niks
maar mijn gedachten zeggen alles
Ik wil dit gesprek niet horen
ik wil mijn gedachten ook niet horen
Ik wil het liefst weg bij het hek
voel mij alleen met mijn gedachten
Gelukkig komt zoontjelief naar buiten
en kan ik met hem en mijn gedachten
lekker naar mijn vertrouwde huis.